Hoc sic expositum dissimile est superiori. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Cyrenaici quidem non recusant; Dici enim nihil potest verius. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quid me istud rogas?

Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Beatus sibi videtur esse moriens. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Sed ego in hoc resisto;

Cur iustitia laudatur? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Optime, inquam.

A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Cuius

similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Ac tamen hic mallet non dolere. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Scisse enim te quis coarguere possit? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Duo Reges: constructio interrete. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Non laboro, inquit, de nomine. Quid vero? Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.

De quibus cupio scire quid sentias. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Verum hoc idem saepe faciamus. Quis istud possit, inquit, negare?

Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Hos contra singulos dici est melius. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quod cum dixissent, ille contra.