Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.

Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Ita credo. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Illi enim inter se dissentiunt. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe

sunt. Summus dolor plures dies manere non potest? Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quippe: habes enim a rhetoribus; Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quae cum essent dicta, discessimus. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Pauca mutat vel plura sane; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quis negat? A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Eademne, quae restincta siti? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Duo Reges: constructio interrete. Tum ille: Ain tandem? Ubi ut eam caperet aut quando? Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Sed

quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Nulla erit controversia. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.