Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Nam quid possumus facere melius? Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?

Duo Reges: constructio interrete. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Tanta vis admonitionis inest in locis; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Cum autem assumpta ratío est, tanto in dominatu locatur, ut omnia illa prima naturae hulus tutelae subiciantur. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Quod cum dixissent, ille contra. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. ALIO MODO.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. De hominibus dici non necesse est. Hoc Hieronymus summum

bonum esse dixit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Age, inquies, ista parva sunt. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Si quae forte-possumus. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Sed fortuna fortis; Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Minime vero, inquit ille, consentit. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Si quae forte-possumus. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Quid sequatur, quid repugnet, vident. Bork Rationis enim perfectio est virtus; Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Satis est ad hoc responsum. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Tria genera bonorum; Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? An haec ab eo non dicuntur? Sed emolumenta

communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Si enim ad populum me vocas, eum. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.