Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc ipsum reddere in officio ponitur. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Sint ista Graecorum;

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. An potest cupiditas finiri? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

Et nemo nimium beatus est; Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Quod totum contra est. Princeps huius civitatis Phalereus Demetrius cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.

Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Idemne, quod iucunde? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Ergo illi intellegunt quid Epicurus

dicat, ego non intellego? Haeret in salebra.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Simus igitur contenti his. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Prave, nequiter, turpiter cenabat; Quaerimus enim finem bonorum. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Duo Reges: constructio interrete. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Est, ut dicis, inquam. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus?

Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Sed ego in hoc resisto; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.