Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Haeret in salebra. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis.

Quae cum dixisset, finem ille. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Quid censes in Latino fore? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. A mene tu? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Sed tamen intellego quid velit. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Addidisti ad extremum etiam

indoctum fuisse. Immo alio genere; At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Duo Reges: constructio interrete.

Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.

Negare non possum. Quis istud, quaeso, nesciebat? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quicquid porro

animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.