Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Hoc non est positum in nostra actione. De quibus cupio scire quid sentias. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Respondeat totidem verbis. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quis est tam dissimile homini. Easdemne res?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Nihilo magis. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Nam de isto magna dissensio est. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Duo Reges: constructio interrete. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Hunc vos beatum; An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Sed quae tandem ista ratio est? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Quod

si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes.

Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quid enim possumus hoc agere divinius? Itaque contra est, ac dicitis; Beatum, inquit. Simus igitur contenti his. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Bork Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Haeret in salebra. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Age sane, inquam. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Bork Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Quae duo sunt, unum facit. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Qualem igitur

hominem natura inchoavit? An haec ab eo non dicuntur? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Omnis enim est natura diligens sui. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Ergo, inquit, tibi Q.