Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quid adiuvas? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Quid iudicant sensus? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Scrupulum, inquam, abeunti; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Ea possunt paria non esse. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quae duo sunt, unum facit.

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta

voluptatum omnium varietate. Duo Reges: constructio interrete. Non risu potius quam oratione eiciendum? Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Ita nemo beato beatior.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Dat enim intervalla et relaxat. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. An tu me de L.

Memini vero, inquam; Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod

intellegam; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Omnis enim est natura diligens sui.