Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Duo Reges: constructio interrete. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Sed ille, ut dixi, vitiose.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Quare conare, quaeso. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quo modo autem philosophus loquitur? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Cui Tubuli nomen odio non est?

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Minime vero istorum quidem, inquit. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quia nec honesto quic quam honestius

nec turpi turpius. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.

Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem. Quonam modo? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. An eiusdem modi?

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Sed ad bona praeterita redeamus. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Cur post Tarentum ad Archytam? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Verum hoc idem saepe faciamus. Deprehensus omnem poenam contemnet. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.

Tum ille: Ain tandem? Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Bork Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Velut ego nunc moveor. Illi enim inter se dissentiunt. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Haec para/doca illi,

nos admirabilia dicamus. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.