Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quo modo autem philosophus loquitur? Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Bork Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Tum mihi Piso: Quid ergo? Duo Reges: constructio interrete. Sed residamus, inquit, si placet. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Cave putes quicquam esse verius. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Hoc simile tandem est?

Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.