Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Sed quae tandem ista ratio est? Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Bork Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Bork Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Num quid tale Democritus? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quod cum dixissent, ille contra. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Ecce aliud simile dissimile. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Eaedem res maneant alio modo. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc non est positum in nostra actione. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in

musicis? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Duo Reges: constructio interrete. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Sullae consulatum? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Reguli reiciendam; Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Ratio quidem vestra sic cogit. Qui est in parvis malis.

Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quid censes in Latino fore? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Verum hoc idem saepe faciamus. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Aliter homines,

aliter philosophos loqui putas oportere? Bork

Eademne, quae restincta siti? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quare conare, quaeso. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.